به انتظار تو دل بر سر نگاه نشست

که رُخ نهفتی و جان بر سپند آه نشست

به باغ یاد تو تا در شوم به گل چیدن

به شاخسار نظر،قـُمری نگاه نشست

تو چون سپیده نتابیده از دریچه بخت

به دامن سحر،آیینه پگاه نشست

از آستانه خورشیدی تو در پرواز

همای نور که در آشیان ماه نشست

درآ درآ که مرا درد انتظار تو کُشت

به انتظار،که این کشته بی گناه نشست

به آب تیغ مگر سر کشد ز گلبُن داغ

قتیل عشق تو چون غنچه عذر خواه نشست

به موج ،طعمه توفان شدیم همچو حباب

به جرم نخوتمان ،باد در کلاه نشست

به کام منتظران ای فروغ جاویدان

طلوع نام تو در جام صبحگاه نشست

به آرزوی جمالت جهان بخلوت راز

گزید خانه و بر روزن نگاه نشست

مشفق کاشانی